ភ្នំពេញ៖ កិច្ចប្រជុំពេញអង្គគណៈរដ្ឋមន្ត្រី នាព្រឹកថ្ងៃសុក្រ ទី១១ ខែតុលានេះ បានសម្រេចអនុម័តទាំងស្រុង ដោយគ្មានការកែប្រែ លើសេចក្តីព្រាងច្បាប់ ស្តីពី វិសោធនកម្ម មាត្រា៣ មាត្រា១៧ មាត្រា២០ មាត្រា២១ មាត្រា២៧ មាត្រា២៨ មាត្រា២៩ មាត្រា៥៥ មាត្រា៥៩ នៃច្បាប់ស្តីពីសហជីព។
សេចក្តីព្រាងច្បាប់ ស្តីពី វិសោធនកម្ម មាត្រា៣ មាត្រា១៧ មាត្រា២០ មាត្រា២១ មាត្រា២៧ មាត្រា២៨ មាត្រា២៩ មាត្រា៥៥ មាត្រា៥៩ នៃច្បាប់ស្តីពីសហជីព មានខ្លឹមសារសង្ខេប ដូចខាងក្រោម៖
ក. សារបាននៃការរៀបចំសេចក្តីព្រាងច្បាប់៖
ច្បាប់ស្តីពីសហជីព គឺជាច្បាប់ដ៏មានសារសំខាន់ ក្នុងការធានាសិទ្ធិសេរីភាពអង្គការវិជ្ជាជីវៈ ដូចមានចែងក្នុងរដ្ឋធម្មនុញ្ញនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា និងច្បាប់ស្តីពីការងារ ព្រមទាំងអនុសញ្ញាអន្តរជាតិខាងការងារលេខ៨៧ ស្តីពីសេភាពនៃសមាគម និងការពារសិទិ្ធនៃការបង្កើតសមាគម និងលេខ៩៨ ស្តីពីសិទ្ធិនៃការបង្កើតសមាគម និងសិទ្ធិនៃការចរចាជាសមូហភាព ដែលកម្ពុជាបានផ្តល់សច្ចាប័ន ។ ការបន្តការពង្រឹងនូវការអនុវត្តច្បាប់ស្តីពីការងារ ច្បាប់ស្តីពីសហជីព តាមរយៈការពង្រឹងប្រសិទ្ធភាពប្រព័ន្ធអធិការកិច្ចការងារបានចូលរួមចំណែកយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការធានាភាពសុខដុមរមនានៅក្នុងទំនាក់ទំនងវិជ្ជាជីវៈ និងការលើកកម្ពស់សេរីភាពអង្គការវិជ្ជាជីវៈ នៅកម្ពុជា ។
ទន្ទឹមនឹងវឌ្ឍនភាពជាវិជ្ជមាននេះ ក្នុងការអនុវត្តច្បាប់ស្តីពីសហជីពដោយអនុលោមតាមអនុសញ្ញាអន្តរជាតិដែលកម្ពុជាបានផ្តល់សច្ចាប័ន មានសំណូមពររបស់សហជីព និយោជក អង្គការ ILO និងដៃគូពាក់ព័ន្ធផ្សេងទៀត ស្នើសុំធ្វើវិសោធនកម្មទៅលើមាត្រាខ្លះនៃច្បាប់ស្តីពីសហជីព ក្នុងគោលបំណងសម្រួលដល់ការអនុវត្តសិទ្ធិនិងសេរីភាពក្នុងការបង្កើតអង្គការវិជ្ជាជីវៈបន្ថែមទៀត ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងស្ថានភាពនៃការវិវឌ្ឍផ្នែកសង្គម-សេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជាបច្ចុប្បន្ន ។
ក្រសួងបានរៀបចំធ្វើវិសោធនកម្ម នៃច្បាប់ស្តីពីសហជីពរួចមក ក្រុមការងារផ្នែកច្បាប់របស់ក្រសួងបានពិគ្រោះយោបល់ជាមួយដៃគូត្រីភាគី និងអង្គការ ILO រួមទាំងដៃគូពាក់ព័ន្ធនានាក្នុងការធ្វើវិសោធនកម្មលើមាត្រាចំនួន១០ រួមមាន មាត្រា៣ មាត្រា១៧ មាត្រា២០ មាត្រា២១ មាត្រា២៧ មាត្រា២៨ មាត្រា២៩ មាត្រា៥៥ មាត្រា៥៩ នៃច្បាប់ស្តីពីសហជីព សំដៅធានាអនុលោមភាពកាន់តែប្រសើរឡើងតាមបទដា្ឋនអន្តរជាតិខាងការងារ ដែលកម្ពុជាបានផ្តល់សច្ចាប័ន ។
ខ. គោលបំណងនៃសេចក្តីព្រាងច្បាប់
សេចក្តីព្រាងច្បាប់ស្តីពីវិសោធនកម្មមាត្រា៣ មាត្រា១៧ មាត្រា២០ មាត្រា២១ មាត្រា២៧ មាត្រា២៨ មាត្រា២៩ មាត្រា៥៥ មាត្រា៥៩ នៃច្បាប់ស្តីពីសហជីព ដែលត្រូវបានប្រកាសឲ្យប្រើដោយព្រះរាជក្រមលេខ នស/រកម/០៥១៦/០០៧ ចុះថ្ងៃទី១៧ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៦ ត្រូវបានរៀបចំឡើងដើម្បីកែសម្រួលបញ្ញតិមាត្រាចំនួន១០ នៃច្បាប់ស្តីពីសហជីព ក្នុងគោលបំណង៖
– លើកកម្ពស់សេរីភាពអង្គការវិជ្ជាជីវៈរបស់អ្នកបម្រើក្នុងផ្ទះ ដោយធ្វើការរំលេចពាក្យនេះឲ្យ ឃើញច្បាស់នៅក្នុងមាត្រា៣(ថ្មី)
– សម្រួលនីតិវិធីនៃការចុះបញ្ជីសហជីព ដែលបញ្ញត្តិក្នុងមាត្រា២០(ថ្មី) និងមាត្រា២១(ថ្មី) ដោយមិនតម្រូវឲ្យធ្វើសេចក្តីប្រកាសផ្ទាល់ខ្លួនថាមានកម្រិតវប្បធម៌យ៉ាងហោចណាស់ចេះអាន ចេះសរសេរអក្សរខែ្មរ និងមិនធ្លាប់ទទួលការផ្តន្ទាទោសពីបទមជ្ឈិម ឬបទឧក្រិដ្ឋ ចំពោះកម្មករនិយោជិតខែ្មរ និង មិនតម្រូវឲ្យធ្វើសេចក្តីប្រកាសថាមិនធ្លាប់ទទួលផ្តន្ទាទោសពីបទមជ្ឈិម ឬបទឧក្រិដ្ឋ ចំពោះកម្មករនិយោជិតជាជនបរទេស និងនិយោជក ដែលចង់ក្លាយជាអ្នកដឹកនាំគ្រប់គ្រង និងអ្នកទទួលខុសត្រូវកិច្ចការរដ្ឋបាល នៃអង្គការវិជ្ជាជីវៈ
– សម្រួលនីតិវិធីនៃការរក្សាបញ្ជីកា ដោយមិនតម្រូវឲ្យសហជីពចម្លងរបាយការណ៍សកម្មភាពនិងហិរញ្ញវត្ថុជនក្រសួងទទួលបន្ទុកវិស័យការងារ ប៉ុន្តែមានកាតព្វកិច្ចធ្វើសវនកម្មរបាយការណ៍ទាំងនេះ ក្នុងករណីមានការស្នើសុំពីសមាជិកមួយចំនួន ឬម្ចាស់ជំនួយណាមួយ ដូចមានកំណត់ក្នុងមាត្រា១៧(ថ្មី) និងមាត្រា២៧(ថ្មី) និងកែសម្រួលនីតិវិធីនិងមូលហេតុក្នុងការរំលាយអង្គការវិជា្ជជីវៈ ដោយបញ្ជាក់លក្ខខណ្ឌថាសហជីពមួយត្រូវបានរលាយដោយស្វ័យប្រវត្តិ ក្នុងករណីដែលសហគ្រាស ឬករណីដែលសហគ្រាស ឬគ្រឹះសា្ថនត្រូវបានបិទលែងដំណើរការងារជាស្ថាពរ និងបានទូទាត់ជាស្ថាពរនូវប្រាក់ឈ្នួល និងប្រាក់អត្ថប្រយោជន៍ផ្សេងៗរបស់កម្មករនិយោជិត៤ ដូចកំណត់ក្នុងមាត្រា២៨(ថ្មី) និងលុបចោលចំណុច “គ. អ្នកដឹកនាំគ្រប់គ្រង និងអ្នកទទួលខុសត្រូវកិច្ចការរដ្ឋបាល ត្រូវបានរកឃើញថាមានកំហុសធ្ងន់ក្នុងការប្រព្រឹត្តលើ្មសក្នុងនាមសហជីព ឬសមាគមនិយោជក” ដូចមានចែងក្នុងមាត្រា២៩(ថ្មី)
– សម្រួលលក្ខខណ្ឌក្នុងការស្មើសុំទទួលស្គាល់ភាពជាតំណាងបំផុត ដោយជំនួសការផ្តល់ “បណ្ណសម្គាល់សមាជិកត្រឹមត្រូវ” ដោយការផ្តល់ត្រឹមតែ “បញ្ជីសមាជិកដែលបានកាត់ប្រាក់ភាគទាន” ដូចមានកំណត់ក្នុងមាត្រា៥៤(ថ្មី) និងមាត្រា៥៥(ថ្មី) និង
– លើកកម្ពស់សិទ្ធិ និងតួនាទីរបស់សហជីព ដែលមានសមាជិកភាគតិចឲ្យកាន់តែច្បាស់លាស់ដោយបន្ថែម ចំណុច “ឈ. ការធ្វើជាតំណាងសមាជិករបស់ខ្លួននៅក្នុងការដោះស្រាយវិវាទការងាររួម ដែលមិនកើតចេញពីការអនុវត្តអនុសញ្ញារួម” ដូចក្នុងមាត្រា៥៩(ថ្មី) ។
សេចក្តីព្រាងច្បាប់ស្តីពីវិសោធនកម្មច្បាប់ស្តីពីសហជីព គឺជាសមិទ្ធផលគតិយុត្តិថ្មីមួយទៀត ក្នុងការចូលរួមគាំទ្រការអនុវត្តយុទ្ធសាស្ត្រចតុកោណដំណាក់កាលទី៤ ដើម្បីកំណើន ការងារ សមធម៌ និងប្រសិទ្ធភាពនៅកម្ពុជា និងដើម្បីបង្ហាញអំពីការប្តេជា្ញចិត្តរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ក្នុងការលើកកម្ពស់សិទ្ធិការងាររបស់កម្មករនិយោជិតស្របតាមបទដ្ឋានអន្តរជាតិ ។
គ. ដំណើរការរៀបចំសេចក្តីព្រាងច្បាប់
សេចក្តីព្រាងនេះ បានឆ្លងកិច្ចប្រជុំបច្ចេកទេសចំនួន ៦លើក សិក្ខាសាលាពិគ្រោះយោបល់ត្រីភាគីថ្នាក់ជាតិចំនួន ២លើក ដោយមានការចូលរួមពីតំណាងអង្គការ ILO កិច្ចប្រជុំកម្រិតថ្នាក់ដឹកនាំចំនួន២លើក, និងកិច្ចប្រជុំអន្តរក្រសួងនៅទីស្តីការក្រសួងការងារ និងបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ នាថ្ងៃទី៨ ខែសីហា ឆ្នាំ២០១៩ ដែលមានការចូលរួមពីតំណាងក្រសួងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធចំនួន ២៧ ដោយបានពិភាក្សាយ៉ាងលម្អិតលើមាត្រានីមួយៗ និងបានឯកភាពលើខ្លឹមសារនៃសេចក្តីព្រាង។
ឃ. ខ្លឹមសារនៃសេចក្តីព្រាងច្បាប់
សេចក្តីព្រាងច្បាប់ស្តីពីវិសោធនកម្មច្បាប់ស្តីពីសហជីពមាន ២មាត្រា គឺ៖
– មាត្រាមួយ ចែងអំពីការធ្វើវិសោធនកម្មមាត្រា៣ មាត្រា១៧ មាត្រា២០ មាត្រា២១ មាត្រា២៧ មាត្រា២៨ មាត្រា២៩ មាត្រា៥៥ និងមាត្រា៥៩ នៃច្បាប់ស្តីពីសហជីព
– មាត្រាពីរ ចែងអំពីការអនុវត្តច្បាប់នេះជាការប្រញាប់ ។
សេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះ មានសារសំខាន់ចំពោះការធានាសិទ្ធិអង្គការវិជ្ជាជីវៈ ដែលជាចំណុចស្នូលនៃការអនុវត្តគោលនយោបាយរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលនៃការផ្សារភ្ជាប់ពាណិជ្ជកម្ម អន្តរជាតិទៅនឹងលក្ខខណ្ឌការងារដែលបានលើកកម្ពស់កិត្យានុភាពកម្ពុជាក្នុងការប្រកួតប្រជែង ទាក់ទាញវិនិយោគ និងបង្កើតការងារជូនកម្មករនិយោជិត ។
សេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះ បានទទួលបានការគាំទ្រ និងស្វាគមន៍ពីដៃគូសង្គម និងដៃគូអភិវឌ្ឍទាំងអស់នៅកម្ពុជា៕
