លោក សោម សម្បត្តិ ជាកូនកំព្រាឪពុក កើតនៅឆ្នាំ១៩៧២ និងកាលនៅជាកុមារតូចធ្លាប់ឆ្លងកាត់របបប៉ុលពត ពោលកាលនោះឪពុកស្លាប់ក្នុងសម័យប៉ុលពតគ្រាដែលកុមាររូបនោះ ទើបមានអាយុ ៦ឆ្នាំជាមួយនិងប្អូនចំនួន ៨នាក់។
ក្លាយជាកូនកំព្រាឪពុកនៅឆ្នាំ១៩៧៩ ក្នុងសម័យដ៏យ៉ុងខ្នង កុមារ សោម សម្បត្តិ រស់នៅជាមួយម្តាយ និងបងប្អូនប្រុសស្រីទាំង៨នាក់ ប៉ុន្តែនៅពេលជាយុវជនសម័យនោះឆាកជីវិត កុមារ សម្បត្តិ ហាក់ដូចខ្វះភាពកក់ក្តៅ ដែលខុសពីកុមារៗដទៃទៀត ដែលមានទាំងឪពុកនិងម្តាយថ្នាក់ថ្នម និងជាបង្គោលក្នុងគ្រួសារ។
ជាអកុសលនៅពេល កុមារ សម្បត្តិ ពេញវ័យ ក្រោយថ្ងៃរំដោះ ៧មករាឆ្នាំ១៩៧៩ អ្នកម្តាយជាទីស្រឡាញ់បានចាកឆ្ងាយពីកូន ទាំង៨នាក់ ទៀតធ្វើឲ្យកុមាររូបនេះក្លាយជាកូនកំព្រាទាំងឪពុក និងម្តាយតែម្តង។ ថ្វីត្បិតកាលនៅជាកុមារភាពរៀនពូកែ ហើយកុមារ សម្បត្តិមិនអាចមានលទ្ធភាពទទួលបានការអប់រំខ្ពស់ដូចគេនោះទេ ពីព្រោះតែជីវភាពខ្វះខាតពេក។
ទំបំផុត កុមារ សម្បត្តិ មិនអាចមានវាសនាបន្តការសិក្សាដូចគេនោះទេគឺបាន បោះបង់ការសិក្សាតែម្តងនៅអាយុត្រឹម ១៦ឆ្នាំ ត្រឹមថ្នាក់ទី៦ ដើម្បីយកពេលជួយធ្វើការងារចិញ្ចឹមម្តាយនិងប្អូនៗក្នុងបន្ទុក ដែលពេលខ្លះធាក់កង់ ដឹកបន្លែ លក់ត្រី និងដឹកអ៊ីវ៉ាន់ផ្សេងៗធ្វើយ៉ាងណាឲ្យតែបានលុយមកដោះស្រាយជីវភាព។
នៅឆ្នាំ១៩៨៨ ដោយមើលឃើញពីការលំបាក និងគ្មានលទ្ធភាពបន្តការសិក្សា យុវជន សោម សម្បតិត្ត បានសម្រេចចិត្តចូលធ្វើទាហានតែម្តង ដែលជាពេលមួយបង្កើតឱកាសបានរៀនភាសាបរទេសនៅក្នុងជំរុំមួយនាជាយដៃនថៃ រហូតបានសិក្សាភាសាថៃ និងភាសាអង់គ្លេស។
រយៈពេល៨ ខែប៉ុណ្ណោះ យុវជន សម្បត្តិ អាចប្រើប្រាស់បានរហូតដល់ទៅ ២ ភាសា ដែលមិននឹកស្មានដល់ ទាល់តែសោះ ហើយរហូតដល់នៅសម័យអ៊ុនតាក់បានក្លាយជាអ្នកបកប្រែភាសាអង់គ្លេសយ៉ាងស្ទាត់ជំនាញ ក្រោយមកទៀតដោយលោកមានអារម្មណ៏ចង់កែប្រែជីវិតដើរឆ្ពោះទៅមុខ ហើយសម្រេចចិត្តធ្វើការងារនៅក្រុមហ៊ុនជាអ្នកគ្រប់គ្រងវិញម្តង ដោយទទួលបានប្រាក់ខែចូលដល់ខ្ទង់ពាន់ដុល្លារទៀតផង។
ចាប់ពីពេលនោះមកធ្វើឲ្យ សោម សម្បត្តិ មានគំនិតបង្កើតអាជីវកម្មដោយខ្លួនឯង ព្រោះគិតថា«មិនចង់ធ្វើការឲ្យមួយជីវិតនោះទេ» ទើបសម្រេចចិត្តបង្កើតអាជីវកម្មមួយមានឈ្មោះថ្នាំពណ៌ជាតិខាំផែននៅឆ្នាំ២០០៣។
លោក សោម សម្បត្តិ នាយកប្រតិបត្តិក្រុមហ៊ុនថ្នាំពណ៌ជាតិ Cam-Paint បានរំលឹកថា «ជីវិតខ្ញុំពេលនោះជាអ្នកលក់បន្លែ លក់ត្រី និងដឹកអ៊ីវ៉ាន់ផ្សេងៗ ដើម្បីបានថវិកាចិញ្ចឹមជីវិត ហើយក្រោយម្តាយខ្ញុំស្លាប់ទៅជីវិតរសាត់អណ្តែត រហូតអាចតស៊ូបង្កើតក្រុមហ៊ុនខ្លួនផ្ទាល់ខ្លួនដែលមានការរីកចម្រើនដល់សព្វថ្ងៃនេះ »។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា«គោលដៅធំៗក្នុងជីវិតខ្ញុំមានគោលដៅ៤ គឺដំបូងខ្ញុំបង្កើតក្រុមហ៊ុនថ្នាំពណ៌ជាតិខាំផែនតែម្តង ដើម្បីអាចចិញ្ចឹមជីវិតរហូតដល់ពង្រីកាន់តែធំដល់សព្វថ្ងៃនេះ ទី២ បើកស្ថាប័នហិរញ្ញវត្ថុដែលមានឈ្មោះស៊ីអាយស៊ី(CIC) ហើយគោលដៅទី៣មានគោលដៅលើអាជីវកម្មលើវិស័យអលនទ្រព្យ ដែលជាវិស័យមួយមានសារសំខាន់ និងចុងក្រោយអាជីវកម្មផ្នែកភោជនីយដ្ឋានតែម្តង»។
អ្នកជំនួញខាងលើរៀបរាប់ថា កាលណាអាជីវកម្មមួយស្ថិតក្នុងគោលដៅនៃជីវិតនោះមិនមែនធ្វើដោយចៃដន្យនោះទេ គឺមានផែនការអាជីវកម្មត្រឹមត្រូវ ហើយអ្វីគ្រប់យ៉ាង មិនមែនអាជីវកម្មមួយងាយស្រួលនោះទេ ប៉ុន្តែសម្រាប់ខ្ញុំដឹងពីរបៀបដឹកនាំឬគ្រប់គ្រងអាជីវកម្មមួយដែលឈានដល់ចំណុចជោគជ័យនិងអាចទទួលបានក្នុងកម្រិតមួយ។
ក្នុងនាមលោកជាអ្នកដែលប្រឡូកក្នុងមុខជំនួញយូរឆ្នាំ ហើយជាអ្នកដែលបង្ហាត់បង្រៀនវិធីសាស្ត្រធ្វើអាជីវកម្មបានរំលឹកពីចំណុចសំខាន់ៗទាំងចំនួន៣ គឺ ចំណុចទី១ «សូមកុំយកលុយជាឧបសគ្គ! ការធ្វើអាជីវកម្មសំខាន់ត្រូវតែមានគំនិតច្នៃប្រឌិត។
មនុស្សគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែមានគំនិត ប៉ុន្តែគំនិតនោះត្រូវតែជាគំនិតច្នៃប្រឌិតហើយ គំនិតច្នៃប្រឌិតគឺជាគំនិតឆ្នើម ហើយគំនិតដែលឆ្នើមនោះ គឺកើតចេញពីការរើសយកគំនិតល្អៗ រួមបញ្ចូលគ្នាបានទៅជាគំនិតធំមួយ បន្ទាប់មកត្រូវពុះជ្រៀក បំបែកគំនិតធំទៅជាគំនិតមួយដ៏ល្អស្អាត នេះហើយគេហៅថា គំនិតច្នៃប្រឌិត»។
សម្រាប់ចំណុចទី២ លោកបង្ហើបថា «នៅពេលណាដែលមានគំនិតហើយត្រូវចាប់ផ្ដើមគិតថា ត្រូវរកប្រភពទុនមកពីណា!ប្រភពទុនដែលសំខាន់គឺបានមកពីភាពស្មោះត្រង់របស់មនុស្ស។ភាពស្មោះត្រង់នេះគឺទាក់ទងទៅនឹងប្រវត្តិទាក់ទងរបស់យើងផ្ទាល់។ នៅពេលណាដែលយើងមានគំនិតចង់បង្កើតអាជីវកម្មហើយនោះ នោះយើងអាចទៅទាក់ទងសុំខ្ចីលុយគេបានដោយមិនចាំបាច់មានលុយខ្លួនឯងនោះទេ។
ក្រៅពីនេះគឺជាឧទាហរណ៍ជាក់ស្ដែងរបស់ខ្ញុំ នៅពេលដែលខ្ញុំបង្កើតក្រុមហ៊ុន Cam-Paint ដំបូង គឺខ្ញុំមានតែគំនិតធ្វើតែប៉ុណ្ណោះ។ចំពោះក្មេងៗដែលមានបំណងចង់បង្កើតអាជីវកម្មទៅថ្ងៃមុខគឺត្រូវតែរៀនប្រាស្រ័យទាក់ទងប្រកបដោយភាពស្មោះត្រង់ពីក្មេងទៅឲ្យហើយ»។
ចំពោះ ចំណុចទី៣ លោកបន្ថែមថា «ការចេះបត់បែន និងផ្លាស់ប្ដូរឲ្យទាន់សម័យកាល អាជីវកម្មដែលមិនស្លាប់ គឺជាអាជីវកម្មដែលចេះផ្លាស់ប្ដូរឲ្យទាន់សម័យកាល។ ឧទាហរណ៍ ការស្លៀកសំលៀកបំពាក់ មនុស្សជាច្រើនតែងតែផ្លាស់ប្ដូរសម្លៀកបំពាក់ខ្លួនឯងជាញឹកញាប់ អ្នកខ្លះ ១ ខែដូរម្ដង ១ឆ្នាំ ដូរក៏មានហើយនៅពេលយើងមិនចេះផ្លាស់ប្ដូរនោះ អាជីវកម្មរបស់យើង និងមានឱនភាព។